Dusiiiak: David Levithan- "Pewnego dnia"

Cześć kochani!

Witam się z Wami w czwartek i na wstępie życzę miłego dnia! Dzisiaj mam dla Was coś na temat książki "Pewnego dnia". Mimo, że ostatnio mam jakiś zastój w czytaniu, to jeszcze kilka przeczytanych ostatnim czasem mam Wam do pokazania. Mam nadzieję, że ruszę z książkami, bo nic z mojego stosiku nie ubywa, ale postaram się to zmienić. Znając życie czytać zachce mi się jak zacznie się szkoła, bo teraz nie mam chęci dosłownie do wszystkiego. Czas ucieka jak przez palce, a ja nadal nie zdążyłam zrobić nic ciekawego w te wakacje, ale cóż... Mam chociaż nadzieję, że Wy super spędzacie ten czas!

Z twórczością Davida Levithana spotkałam się w zeszłym roku, a to za sprawą "Każdego dnia". Teraz kolejny raz przekonałam się, że to świetny pisarz! Na żadnej z obu książek nie zawiodłam się, więc i mam nadzieję, że Wam się spodobają, o ile nie czytaliście? Kilka słów na temat "Pewnego dnia"?

Tym razem widzimy tę historię z perspektywy Rhiannon. Widzimy, co czuła, kiedy przeżywa jeden idealny dzień na plaży ze swoim chłopakiem, Justinem. I tak naprawdę wie, że nie był wtedy sobą. Bo, jak się wkrótce okazuje, jego ciało przejął A. i to z nim spędziła tamten dzień. Widzimy, co się dzieje z Rhiannon, kiedy się o tym dowiaduje i początkowo nie dowierza. Kiedy powoli zaczyna przyjmować to do wiadomości. I kiedy powoli zaczyna go kochać. Przeżywają ze sobą piękne chwile, co jest świetnie ujęte w książce. Codziennie będąc z innym człowiekiem, co jednak nie jest tak łatwe...

"Pewnego dnia" jest inna niż pierwszy tom, ale i tak bardzo dobra. Cieszę się, że przeczytałam tą książkę, bo pozwoliła mi spojrzeć na tą historię nie tylko innymi oczami, ale też zrozumieć postać Rhiannon i poznać lepiej Justina - jego bardziej ujmującą i uroczą stronę, przekonać się że wcale nie jest dupkiem i aroganckim, humorzastym gburem, a jedynie kimś bardzo zamkniętym w sobie i zagubionym.

"Pewnego dnia" to - tak jak "Każdego dnia" - nietuzinkowa i wyjątkowa powieść skłaniająca do przemyśleń: o związkach, o miłości i szacunku; ukazująca zawiłość życia i uczuć. Jeśli szukacie czegoś lekkiego, to polecam serdecznie!

Ulubione cytaty z książki:

Nienawidzę, gdy moi tak zwani przyjaciele uważają, że lepiej znają moje życie niż ja sama.

Na tym chyba właśnie polega miłość -że widzę, jaki jest popaprany, ale i tak go kocham, bo wiem, że i ja jestem tak samo popaprana, a może nawet bardziej.

Przypominam sobie ocean i wiem, że gdziekolwiek los mnie zaniesie, chcę go zabrać ze sobą.

Przez większość czasu miłość polega na rozszyfrowaniu czego pragnie ta druga osoba, i danie tego od siebie.