Blanka Lipińska- "365 dni"

Cześć kochani! 

Wstęp dziś krótki, bo zawartość posta dość długa. Przychodzę do Was z recenzją "365 dni" Blanki Lipińskiej, czyli najsłynniejszej historii ostatnich miesięcy. Wiem, że premiera książki była już dość dawno, ale ja najpierw musiałam obejrzeć film, aby w ogóle się o tym dowiedzieć. Jeśli jesteście ciekawi mojego zdania na temat tej książki, zapraszam poniżej.

 Laura Biel to filigranowa brunetka, która z powodu wypalenia zawodowego zwalnia się z pracy. Razem ze swoim chłopakiem - Martinem - i przyjaciółmi wyjeżdża na wakacje na Sycylię. Wycieczka ma być próbą ratowania jej związku, ale w dniu urodzin Laury wszystko zaczyna się sypać. W jednej z restauracji spotyka przystojnego mężczyznę i ma nieodparte wrażenie, że ten nieustannie ją śledzi. Dziewczyna nie wie, że jest to jeden z najbogatszych bossów sycylijskiej mafii, a gdy parę dni później budzi się w nieznanym jej pomieszczeniu okazuje się, że została porwana, a mężczyzna, który ją więzi daje jej 365 dni na ... pokochanie go. Czy można zakochać się w ,,Bestii ? Czy miłość można wymusić ?

,,365 dni" to książka, która mnie zaciekawiła z wiadomych przyczyn, po obejrzeniu filmu. Chciałam sprawdzić, czy fabuła się pokrywa, a może w książce dowiemy się więcej. Tutaj pewnie Was nie zaskoczę, ale książka opisuje zdecydowanie lepiej tę historię. 

Laura Biel to atrakcyjna brunetka, która wyjeżdża z chłopakiem i przyjaciółmi na Sycylię. W jednym z klubów poznaje tajemniczego mężczyznę i ma nieodparte wrażenie, że nieustannie ktoś ją śledzi. Gdy w dniu jej urodzin chłopak nawet nie spędza z nią czasu, dziewczyna rzuca go, wybiega z hotelu i chce pospacerować po mieście. Po paru dniach budzi się w nieznanym dla siebie miejscu i dowiaduje się że została porwana przez jednego z najgroźniejszych sycylijskich szefów mafii - Massimo Torriceliego. Ten, odkąd zobaczył ją na lotnisku nie może uwierzyć w to, że odnalazł kobietę, którą pięć lat temu ujrzał jako anioła, kiedy prawie umierał. Przystojny Don będzie groził rodzinie kobiety i da Laurze 365 dni na to, by go pokochała.

Fabuła jest dosyć niewyobrażalna, ale to chyba jeszcze bardziej zachęca niektórych czytelników do przeczytania tej pozycji.   Po przeczytaniu całej książki  czuć pewnego rodzaju niedosyt, mimo, że mamy już trzy części tej historii. Zakończenie jest otwarte, czyli według mnie najgorsze, jakie istnieje. No cóż. Jednak nie zawiodłam się. Historia mnie wciągnęła, mimo, że jest surrealistyczna. Nie jest to lektura górnolotna, ale myślę, że przyjemna do wieczornego relaksu. Wiele osób ma odmienne zdanie co do tego, ale ja jestem na tak. Mimo, że nie od razu polubiłam się z bohaterami czy zwrotami akcji.

Bohaterowie jak dla mnie w porządku, jednak niektóre zachowania, a zwłaszcza z początkiem historii mogą Was do nich zrazić.  Laura jest kobietą niepokorną, zawsze ma własne zdanie i oczywiście tym mi zaimponowała. Jednak już tym jak całkowicie  poddała się Massimowi niestety nie zaplusowała. Jak dla mnie cała ich relacja potoczyła się delikatnie nie po kolei i za szybko. Co do Massima- mocno irytował mnie na początku, wiadomymi zachowaniami, jednak z czasem polubiłam się z jego postacią. Stał się bardziej ludzki i został pokazany od strony normalnego człowieka, a nie głowy mafijnej rodziny.

Styl autorki jest przystępny i nawet w miarę dobrze czytało mi się tę powieść. Historię w pierwszym rozdziale poznajemy z punktu widzenia Massima, a dalszą część z punktu widzenia Laury. Okładka również zwróciła moją uwagę, bo Kamil Niziński, którego możemy na niej zobaczyć doskonale do niej pasuje.

,,365 dni" jest przyjemną lekturą, przy której można się odprężyć, mimo, że nie raz odczuć można irytację zwrotem akcji. Jednak jeśli lubicie czasem oderwać się od dość mądrych lektur i lubicie taki gatunek, jak najbardziej polecam. U mnie ostatnio najczęściej królują książki samorozwojowe, psychologiczne czy motywacyjne i czasem potrzebuję takiej pauzy w postaci takiej lektury. Jestem już w trakcie czytania kolejnej części, a więc niebawem możecie spodziewać się kontynuacji Blanki Lipińskiej na moim blogu.

Czytaliście tę książkę? Jakie macie zdanie? Buziaki, do następnego!