Piotr C.- "To o nas"

Cześć kochani!

Czas nadrobić książkowe recenzje, bo zbierają się pozycje przeczytane, a recenzji na blogu brak. Dzisiaj coś innego, mniej ambitnego, ale poruszającego ważne kwestie. Znacie już twórczość Piotra C.? Jeżeli nie to jest to odpowiedni moment.

"To o nas" jest historią dwójki młodych, trzydziestoletnich ludzi. Oboje są singlami, posiadają dobre wykształcenie i mieszkają na jednym osiedlu, lecz o swoim istnieniu nie mają pojęcia. Głównymi bohaterami jest Krzysztof i Agata.

Ona jest śliczną i bardzo ambitną Panią prawnik, mieszkającą sama. Jest bardzo niezależną singielką, poszukującą swej miłości. Mimo wielu prób podrywów przez mężczyzn potrafi im "utrzeć" nosa. Mama bardzo chce, aby córka poznała kogoś i każda rozmowa i wizyta jej sprowadza się do tego tematu.

On - wiecznie zapracowany prawnik, wypełniający każdy swój czas. W czasie wolnym żyje w świecie gier komputerowych. Nie ma dziewczyny, czasem wychodzi do klubu, aby poznać tę jedyną, ale rzadko mu się to udaje. Nie ma śmiałości do kobiet i rzadko potrafi z nimi rozmawiać.

Jak tych dwoje autor połączy? Czy kiedyś się spotkają? Przekonacie się czytając tę książkę...

Bohaterowie książki przedstawieni są w sposób bardzo wyrazisty. Są idealnym przykładem niektórych młodych ludzi dla których liczy się tylko impreza, wygodne życie. Wielu młodych ludzi nie przywiązuje wagi do problemów, ani nie muszą się martwić o pieniądze. Są zbyt pewni siebie, zarozumiali. Nie interesuje ich los drugiego człowieka bo uważają, iż wszyscy mają takie życie jak oni.

Bohaterowie to typowi trzydziestolatkowie, którzy są wykształceni, chcą dobrze zarobić, zabawić się i wieść bezstresowe życie. Ale czy są szczęśliwi? Raczej nie...nie mają wielu przyjaciół ani stałych partnerów.

Autor porusza ważny problem, jakim jest samotność. Ukazuje, jak można zagubić się w gonitwie w dzisiejszym świecie. Wielu młodych ludzi nie przywiązuje dużej wagi do związków ponieważ jest im wygodnie w pojedynkę. Nie myślą co będzie za trzydzieści, czterdzieści lat, kiedy ktoś już będzie się musiał nimi opiekować. Każdy człowiek potrzebuje drugiej osoby do rozmów lub po prostu bycia, lecz nie każdy trzydziestolatek zdaje sobie z tego sprawę.

Ale wracając do książki...na początku, gdy zaczęłam czytać tę książkę stwierdziłam, iż na pewno jej nie skończę. Styl, język jakim autor się posługuje nie spodobał mi się, lecz wraz z kolejnymi kartkami coraz bardziej wkręciłam się w tę historię i zaczęła mi się podobać. Zaczął, także mi się podobać humor Piotra C., wiele razy śmiałam się do łez czytając tę książkę. Autor tak operował humorem, że czytelnik w jednej chwili płakał ze śmiechu, a w drugiej płakał ze smutku nad losem bohaterów.

Myślę, że książka jest dla wszystkich, którzy lubią ostry język, nie zawsze delikatne opisy. Ja dam szansę innym książkom Piotra C.

Czytaliście już tę książkę? A może nie i Was zainteresowała? Buziaki, do następnego!